Haay naku. Ang tagal tagal ko na hindi nagsusulat. Ewan ko ba. Gusto ko magsulat ng magsulat, pero minsan, wala lang ako masabi. Haha.
Siguro ngayon I better talk na lang about Jay's new job. Nung una sobrang very hesistant kami na mag-panggabi siya. Syempre diba, mahirap naman talaga na pagkatapos mong masanay for almost 4 years na katabi ang isa't isa matulog, biglang hindi na.
It turned out na ok naman pala. Kasi ang pasok niya ay 10pm or 11pm lang, by the time he leaves, sobrang antok na ako at ready na matulog. Maganda rin na maaga ako nakakauwi kaya mahaba parin naman ang time namin together. Yun nga lang, imbis na matulog na kami, siya ay aalis at ako ang matutulog mag-isa.
Maganda rin na weekends off naman siya, so we still have quality time then.
Siguro, it just goes to show na even if we dont get excatly what we want, the Lord makes sure that everything works out for us still. Hindi man niya ibigay ang ating bawat kahilingan, hindi naman niya tayo pababayaan...
Thank you Lord.
No comments:
Post a Comment